سازمان منابع‌طبیعی و آبخیزداری کشور

به گزارش خبرنگار پیام طبیعت- محمدرضا نقوی اظهار کرد: از مهمترین عوامل تخریب مراتع می توان به افزایش تعداد دام و عدم رعایت تناسب بین دام و مرتع، چرای زودرس، تغییر کاربری مراتع به اراضی زراعی، چرای طولانی، آتش سوزی، بوته کنی، خشکسالی، کاهش توان اقتصادی و فقر جوامع محلی، بی‌نظمی در بارش و کاهش نزولات جوی اشاره کرد.
نقوی افزود: گنبدکاووس بزرگترین شهرستان استان از لحاظ وسعت به حساب می‌آید که درگیر ریزگرد بوده و با کاهش بارندگی‌ها در سال‌های اخیرتلاش بر این بوده است که با توسعه پوشش گیاهی و رویکرد تولید علوفه جلوی فعالیت ریزگردها گرفته شود.
وی تصریح کرد: منشا ریزگردها در گذشته خارجی و از صحرای قره قوم کشور ترکمنستان بود اما با توجه به اینکه تالاب‌های بین المللی آلاگل، آلماگل و آجی گل گنبدکاووس در حال خشک شدن است در آینده می‌تواند منشا ریزگردها داخلی باشد، لذا تلاش داریم برنامه‌های مقابله با بیابانی شدن مراتع گلستان را گسترش دهیم اما اعتبارات استانی جوابگوی اجرای این برنامه در سطح وسیع نیست و نیازمند حمایت سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری کشور و وزارت جهاد کشاورزی در سطح ملی هستیم.
معاون فنی و آبخیزداری منابع طبیعی گلستان وسعت کل مراتع گلستان را ۸۶۲هزار هکتار اعلام کرد و افزود: ۷۶۰هزار هکتار از این مراتع قشلاقی واقع در شمال استان و ۱۰۲هزار هکتار مراتع ییلاقی است و هم اکنون حدود پنج هزار خانوار از مراتع بهره‌برداری می‌کنند.
سه میلیون اصله نهال مرتعی و بیابان در گلستان تولید شده است
رییس اداره امور مراتع و بیابان منابع طبیعی و آبخیزداری گلستان گفت: سهمیه استان در تولید نهال مرتعی و بیابانی یک میلیون و ۵۰۰هزار اصله است اما با توجه به ظرفیت نهالستان‌ها، تولید نهال تا سه میلیون اصله افزایش پیدا کرده است.
تاج قلی فرهنگ دوست ادامه داد: در راستای طرح ملی تولید یک میلیارد درخت و برشی که برای استان مشخص شد از اواسط مردادماه کار تولید نهال آغاز گردید و در حال حاضر شرایط نهال ها در 3 نهالستان تولید نهال مرتعی و بیابانی استان عالی می باشد.
وی افزود: نوع نهال های تولیدی 6 گونه می باشد که شامل آتریپلکس کانیسنس، آتریپلکس لنتی فرمیس، قره داغ، دانه برنجی، النگاتوم و سمر می باشد.
فرهنگ دوست افزود: با توجه به برنامه ریزی های انجام شده، غرس سه میلیون نهال در مساحت 4500 هکتار بوده که مراتع بیابانی مناسب برای کشت در شهرستان های گنبد کاووس، مراوه تپه و آق قلا و گمیشان شناسایی شده است.